У мяне склалася такое ўражанне, што ў нас у краіне перад тым як рабіць рамонт трэба спачатку набыць і сабраць мэблю. І мабыць пазней ужо, пад яе, рабіць рамонт. Так як калі ў вас што тое не адпавядае прынятым стандартам, то ўсё — пішы прапала, ўляпаліся.
Напрыклад у мяне незвычайная кухня. На жаль ня па памерах, як усе звычайна задумваюцца, усё тыя ж благія «крыху больш за 6 квадратаў». А па канфігурацыі. Проста ў старых дамах на кухнях калісьці стаялі тытаны, што ж усё-такі гэта такое я паняцце не маю, але ад яго ў спадчыну застаўся комін. Вы скажаце, падчас рамонту было трэба з ім разабрацца? У мяне знаёмая паспрабавала зьвярнуць гэта чараўніцтва. Так куча зляжалых сажы вывалілася сумесна з брудам і пылам, пазней яна тыдзень адмывала ўсю кватэру. Так што выбачайце, я ў рамонце жадаю як то без гераізму абысціся. Таму што? Дакладна, кут дзе праходзіць труба, зраўнавалі і абклалі кафляй. Выйшла выдатна, «простенько і з густам». І я думаць забыцца пра мой комін.
Але як высветлілася дарэмна! Выкінуўшы і раздаўшы ўсё што называлася да рамонту «кухонным гарнітурам» я адправілася ў краму за новым. Ці не тут то было! А гарнітуры то ўсе стандартныя, мала таго што ён мне па даўжыні то не залазіць, то застаецца свабодным дваццаць-трыццаць см. А тут яшчэ мой знакаміты скруглены кут. Вядома, калі б я меў хоць кухня была б 25 квадратаў, я б што небудзь «дизайнула» без дапамогі іншых. Але ў мяне ж месцы кот наревел, даводзіцца біцца за кожны сантыметр.
У выніку прыйшлося звяртацца ў фірму і рабіць мэблю на заказ, што выйшла і даўжэй і даражэй, ну і ў сабраным выглядзе не вельмі то мне і спадабалася. Але куды дзявацца?